Identyfikacja przewlekłego stresu i wypalenia zawodowego + osobiste i zawodowe środki zaradcze.
„Wypalenie to znak, że coś należy zmienić… ale możesz nie chcieć lub nie wiedzieć, jak to zmienić!”
(przeczytaj pierwszą cześć artykułu)
Potrzeba rozpoznania wypalenia zawodowego
Jedną z obaw związanych z wypaleniem zawodowym jest to, że może ono pozostać niezauważone przez dłuższy czas, aż będzie za późno. Objawy wypalenia mogą narastać stopniowo, wśród częstego wypierania, aż staną się bardzo oczywiste i trudniejsze do rozwiązania. Oznaki i objawy wypalenia zawodowego zaczynają pojawiać się przez jakiś czas. Zaczyna się jako chroniczny stres, ale ostatecznie może stać się wypaleniem. Dlatego im wcześniej można rozpoznać objawy, tym wcześniej można zacząć je łagodzić. Jak mówią, lepiej zapobiegać niż leczyć.
Różnica między wypaleniem zawodowym a chronicznym stresem
| Symptomy | Chroniczny przewlekły stres | Wypalenie |
| Definicja | Reagowanie na żądania | Odwracanie się od żądań |
| Fizyczne | Uczucie zmęczenia, mniej energii | Wyczerpanie emocjonalne i fizyczne |
| Regularne problemy ze snem | Bezsenność przez większość nocy | |
| Bóle głowy, częstsze zwolnienia lekarskie | Częste zachorowania na grypę, wysokie ciśnienie krwi, problemy z oddychaniem lub trawieniem | |
| Poznawcze | Zapominalstwo, zaabsorbowanie | Trudności z koncentracją i skupieniem uwagi, problemy z pamięcią |
| Nadmierne myślenie o problemach, zamartwianie się, nadmierne planowanie | Unikanie, odwracanie uwagi od problemów | |
| Psychologiczne | Zmotywowany | Utrata motywacji: lęk przed robieniem czegokolwiek |
| Zaangażowanie | Rezygnacja, brak zaangażowania | |
| Niecierpliwy | Drażliwość, brak tolerancji | |
| Poczucie pilności, pośpiech i presja czasu | Poczucie bezradności | |
| Emocjonalny | Uczucie niepokoju, pobudzenia | Uczucie odrętwienia, pustki |
| Wahania nastroju, podekscytowanie, emocje | Płaski nastrój, brak radości lub satysfakcji | |
| Poczucie winy | Wstyd | |
| Nastawienie | Coraz większy pesymizm | Cyniczny, nic nie zadziała |
| Nadmierne zaangażowanie | Brak zaangażowania | |
| Niezadowolony | Znudzony, cyniczny | |
| Bycie krytycznym wobec siebie i innych | Obwinianie, nielubienie siebie i innych | |
| Poczucie nieadekwatności | Poczucie bezwartościowości | |
| Lęk przed pójściem do pracy | Nienawiść do pracy | |
| Zachowanie | Odpoczynek przy alkoholu lub tytoniu, telewizji lub mediach społecznościowych | Uzależnienie od alkoholu, tytoniu, telewizji lub mediów społecznościowych |
| Reaktywność i nadmierne reakcje | Stłumione i odległe emocje | |
| Relacje | Rzadsze wychodzenie z domu lub rzadsze przerwy na lunch | Unikanie innych ludzi |
| Napięcie, frustracja w relacjach ze współpracownikami | Złość, uraza do współpracowników | |
| Konflikt | Wrogość | |
| Przebywanie z przyjaciółmi i rodziną to wysiłek | Unikanie przyjaciół i rodziny | |
| Poczucie obciążenia obowiązkami w domu | Zaniedbywanie obowiązków w domu | |
| Poczucie braku wsparcia | Poczucie osamotnienia | |
| Duchowość | Rola zgodna z wartościami | Rola niezgodna z wartościami |
| Wewnętrzny-dialog | Poczucie pewnej kontroli: „Jeśli tylko zrobię więcej, będzie łatwiej” | Utrata poczucia kontroli: „Nic nie mogę zrobić, to bezużyteczne, beznadziejne” |
| „Powinienem robić więcej, być bardziej wydajny” | „Jestem w pułapce, jestem bezużyteczny, nie mam żadnych opcji” |
Po przeczytaniu tej tabeli, jeśli stwierdzisz, że doświadczasz wielu oznak chronicznego stresu, a zwłaszcza wypalenia, obiecaj sobie, że zobaczysz rzeczy takimi, jakimi są, aby uniknąć zaprzeczania, że istnieje problem lub że radzisz sobie dobrze… tak właśnie jest. Możesz zacząć wprowadzać zmiany, aby zmniejszyć poziom stresu. A jeśli nie masz pewności, czy stres, którego doświadczasz, jest normalny czy przewlekły, umów się na rozmowę ze specjalistą, który pomoże ci lepiej ocenić sytuację. W czasach ogromnego stresu musimy komunikować się, aby uzyskać realistyczne perspektywy i na nowo zdefiniować sukces.
Jeśli odczuwasz wypalenie w miejscu pracy, być może inni współpracownicy również cierpią z powodu podobnych objawów. Być może nadszedł czas, aby porozmawiać z pracodawcą w celu omówienia sposobów, w jakie miejsce pracy może stać się bardziej wspierające, aby zapobiec utracie produktywności i wysokiej rotacji. Istnieją dobrze znane skuteczne strategie zapobiegania wypaleniu zawodowemu w miejscu pracy.
Zapobieganie wypaleniu zawodowemu w miejscu pracy
Zapobieganie wypaleniu zawodowemu w miejscu pracy wymaga przywództwa. Możesz pomóc swoim współpracownikom stosując następujące strategie.
– Zwracaj uwagę na sygnały ostrzegawcze wypalenia u innych osób, np. zauważaj, że często brakuje im skupienia, czują się zmęczeni, nadmiernie zmartwieni lub przygnębieni, źli, urażeni i mają pesymistyczne i bezradne nastawienie.
– Ustal granice obciążenia pracą, wspólnie decydując, co jest realistyczne, a co nierealistyczne. Na przykład, ustalając realny limit godzin pracy i decydując się nie wysyłać e-maili po godzinach.
– Zwiększanie poczucia kontroli poprzez wyjaśnianie oczekiwań, słuchanie swoich poglądów, docenianie i chwalenie siebie nawzajem za dobre wysiłki i osiągnięcia, nawet te małe.
– Pomagaj i wspieraj się nawzajem, unikając poczucia konkurencji lub rywalizacji, wiedząc, że będziesz się lepiej rozwijać, jeśli będziesz ze sobą współpracować. Proście o pomoc, gdy jej potrzebujecie.
– Promuj otwartą komunikację, ponieważ różnice zdań zawsze będą się pojawiać, więc ważne jest, aby negocjować i rozwiązywać konflikty.
– Skoncentruj się na wspólnym uczeniu się skutecznych sposobów wykonywania pracy, dzieląc się tym, co wiesz lub zapraszając eksperta do omówienia odpowiednich tematów.
– Buduj ducha zespołu, zachęcając do uprzejmych i pełnych szacunku zachowań oraz świętowania urodzin lub innych specjalnych wydarzeń osobistych.
– Organizowanie wspólnego czasu na relaks, np. wspólne ćwiczenia fitness lub mindfulness.
– Uświadomienie sobie wpływu, jaki wywieramy na innych. Możemy zdać sobie sprawę, że kiedy narzekamy, krytykujemy lub obwiniamy, musimy również przedstawić realne rozwiązania, w przeciwnym razie obniżymy morale całego zespołu. Łatwiej jest pracować z kimś, kto rozwiązuje problemy, niż z kimś, kto skupia się wyłącznie na problemach.
Co możemy zrobić, aby złagodzić wypalenie na poziomie osobistym?
Wypalenie nie oznacza, że jesteś słaby, niezdolny lub nieudany. Oznacza to, że jesteś człowiekiem i jak każdy z nas, wszyscy mamy swoje ograniczenia. Może to również oznaczać, że znalazłeś się w niewłaściwym miejscu w niewłaściwym czasie. Wyciągnij wnioski z tej sytuacji i poszukaj sposobu na wykonywanie tej lub innej pracy, w której będziesz mieć poczucie satysfakcji i znaczenia, a jednocześnie będziesz w stanie zachować równowagę między życiem zawodowym a prywatnym.
Jeśli okaże się, że cierpisz z powodu chronicznego stresu i prawdopodobnie wypalenia zawodowego, możesz wiele zrobić, aby złagodzić go na poziomie osobistym.
– Dbaj o siebie: dobrze się odżywiaj, dobrze śpij, dobrze myśl i ćwicz. Zrelaksuj się bardziej, przeznaczając każdego dnia czas na praktykę uważności lub medytację. Wyłączaj się z technologii zwłaszcza wieczorem. Poświęć czas na aktywność, która jest zabawna i regenerująca.
– Wyznaczanie granic: zobacz, jak możesz uniknąć nadmiernego przeciążania się, pozostań w zakresie swoich kompetencji, deleguj zadania, a czasem naucz się odmawiać w uprzejmy sposób.
– Komunikuj się w pozytywny i skuteczny sposób o tym, czego potrzebujesz, o tym, co jest dla ciebie ważne, ale także słuchaj innych, szanując ich poglądy.
– Skupianie się na pozytywnych relacjach w pracy, aby przeciwdziałać tym negatywnym
– Bycie realistycznym w swoich oczekiwaniach wobec siebie i innych, zdając sobie sprawę, że wszyscy zmagamy się ze stresem i mamy podobne potrzeby bycia wspieranym, akceptowanym i docenianym.
– Proszenie o pomoc, gdy jej potrzebujesz i bycie otwartym na pomaganie innym.
– Ponowna ocena celów poprzez rozmowę ze współpracownikami, rodziną i przyjaciółmi lub pracownikami służby zdrowia.
– Pomocne może być znalezienie innej pracy lub zmiana zakresu obowiązków, aby uzyskać większą kontrolę.
– Ograniczenie samokrytyki i obwiniania siebie; bycie realistą w swoich oczekiwaniach wobec siebie. Rozpoznanie swoich mocnych stron, ocena tego, co działa, a co nie, i skupienie się na pozytywnych aspektach, o ile można zaradzić lub uniknąć tego, co nie działa, szukając dodatkowych szkoleń.
– Poznaj perspektywy łagodzenia negatywnego wpływu przewlekłego stresu.
– Dostrzeganie dobra w sobie i w innych: Codzienna praktyka wdzięczności zawsze zmienia nasz mózg na lepsze. Zobacz, co dziś poszło dobrze dla ciebie i dla innych, chłoń to, co dobre. Docenianie i delektowanie się dobrymi chwilami.
– Bycie realistą: zaakceptuj to, czego nie możesz zmienić i zmień to, co możesz.
– Ćwicz uważność, medytację i współczucie dla siebie; skup się na byciu obecnym podczas wykonywania zadania, unikaj wielozadaniowości lub pośpiechu w ciągu dnia, słuchaj innych, bądź ciekawy, unikaj nadmiernego osądzania siebie lub innych.
– Praktykuj życzliwość dla siebie i innych, aby promować wewnętrzną życzliwość. Przez cały dzień często składaj pozytywne życzenia sobie i współpracownikom, powtarzając w myślach „obym był szczęśliwy, obym miał spokój” i życząc podobnie swoim współpracownikom: „obyś był szczęśliwy, obyś miał pokój”.
– Zwrócenie się do specjalisty ds. zdrowia może być również okazją do uzyskania wglądu i siły. Porozmawiaj ze swoim lekarzem lub psychologiem w celu dokonania oceny
Wnioski
Kiedy jesteśmy w trybie wypalenia, myślimy, że problemy są nie do pokonania i czujemy się uwięzieni. Myślenie o tym nie czyni tego faktem. Uczucie przytłoczenia jest sygnałem, że nadszedł czas, aby coś zrobić, wprowadzić zmiany, zaczynając od siebie. Jeśli wydaje się to niemożliwe, nadszedł czas, aby porozmawiać z przyjaciółmi, rodziną, lekarzami lub psychologiem, aby zbadać różne perspektywy, które odkryją rozwiązania dla Ciebie. Dokonywanie zmian może wydawać się przerażającą opcją, ale jeśli nadal będziesz podążać tą drogą, prawdopodobnie doprowadzisz do katastrofy. Stań się ciekawy, a nie reaktywny i zacznij odkrywać opcje zdrowszego stylu życia z dobrą równowagą między pracą a domem.
Tłumaczenie z oryginału
Dawid Faron
Autor
Marie Bloomfield
link do oryginalnego artykułu tutaj
Najnowsze komentarze